اولین ایستادن

پارسا برای اولین بار شنبه ٢٨ آبان در یکسال و یک ماه و ١٧ روزگی با کمک گرفتن از پاهای من که دراز کشیده بودم تونست به تنهایی باسته و دستاشو ول کنه برای چند ثانیه ..

خودش اینقدر ازین موفقیتش خوشحال بود بچه ام که چندین بار تکرار کرد و چون من و باباش هی براش آفرین و باریکلا می گفتیم هر بار که می ایستاد روی پاهای خودش کلی دست دستی هم می کرد واسه خودش

عین این بند بازها که می رن بالان طناب برای نشون دادن مهارتشون اون بالا دست می زنن پسرک ماهم بعد از اینکه عین وزنه برداری ها با کلی احتیاط و در حالی که پاهاشو از هم باز کرده بود و  زانوهای کوچولوش می لرزیدن می تونست کامل بایسته شروع می کرد به خوشحالی و دست زدن برای خودش ..

بعد دو سه ثانیه هم البته تلپ می افتاد زمین و باز دوباره .. انقدر خوشحال بود که خیس عرق شده بود اما ول کن نبود .. شونصد بار هی ایستاد و باز افتاد ..

دیرور یعنی یکشنبه یه کمی راحت تر شده بود براش .. تازه واسه اولین بار از پله آشپز خونه خودشو کشید بالا و تشریف آورد زیر دست و پای من ..رفت سراغ دوست عزیزش ماشین رختشویی و مدتی باهاش سرگرم بود .. بعد رفت سراغ سطل اشغال و اونو چپه کرد روی زمین .. که دیگه ورش داشتم ..

هر جا می ذاشتمش روی زمین دوباره روشو کج می کرد طرف آشپزخونه و بدو بدو با همون مدل چهار دست و پای نصفه نیمه و خنده دارش خودشو می رسوند ..

حالا باید برم یه فکری واسه آشپز خونه بکنم بالا اومدنش و اینکه سراغ همه جا می ره که بجای خود بیشتر نگران وقتی ام که می خواد برگرده بیرون ... هنوز نمی تونه از پله بره پائین و می ترسم بیافته